تاریخچه
مرکز درمانی، آموزشی و پژوهشی امام رضا(ع) به عنوان یکی از بزرگترین مراکز آموزشی، پژوهشی و درمانی در کشور می باشد که با در اختیار داشتن تیمهای درمانی متخصص و مجرب، بخشهای بالینی تخصصی و فوق تخصصی و مراکز تحقیقاتی مجهز نسبت به تربیت دانشجویان، متخصصان و پژوهشگران آینده این کشور همپای سایر مراکز آموزشی، درمانی گام بر میدارد.
نقش پژوهش در توسعه همه جانبه پايدار چنان برجسته و انکار ناپذير است که می توان آن را بدون ترديد نيروی محرک توسعه در همه حوزه ها اعم از فرهنگ اقتصاد، سياست و جامعه دانست. با عنايت به اين موضوع همواره نياز به يک واحد سازمان يافته در قالب برنامه ريزی های ريز و کلان پژوهشی در وادی دانشگاه بالاخص مرکز آموزشی ودرمانی احساس می شده است که در راستای نيل به اين مهم، معاونت پژوهشی در سال1396 به طرز مجزا از معاونت آموزشی و به صورت واحدی مستقل تاسيس و آيين نامه ای جهت امورات معاونت تنظيم و به مرحله اجرا درآمد و اولين جلسات پژوهشی وتوسعه تحقیقات بالینی در آن زمان و در حوزه معاونت پژوهشی صورت گرفته است .
ودرسال 1399معاون پژوهشی جناب آقای دکترحسن سلیمانپور منصوب گردیدند
و همچنین معاون محترم پژوهشی در جهت ارتقا جايگاه معاونت ، فعاليت های شايان ذکری را انجام دادند .
این مرکز از اوان تاسیس همواره کوشیده است تا همراستا با تربیت نیروهای متخصص بالینی، نسبت به ترتیب پژوهشگران مجرب و متعهد نیز همت گماشته و با سازماندهی و راهبری طرحهای تحقیقاتی و همچنین تجهیز و سازماندهی مراکز تحقیقاتی پایه و بالینی به عنوان یکی از مراکز صادر کننده علم و تحقیق در کشور مطرح باشد. در این راستا، معاونت پژوهشی مرکز می کوشد تا با راهبری و سازماندهی صحیح و مبتنی بر مدیریت کیفیت فراگیر، راه را برای نیل به اهداف پژوهشی این مرکز و در نهایت ارتقای رتبه پژوهش دانشگاه علوم پزشکی تبریز هموار سازد.
در دی ماه سال 1399 با تلاشهای مستمر اعضای واحد مجوز تاسیس واحد توسعه تحقیقات بالینی از سوی وزارت تایید گردید وواحد توسعه تحقیقات بالینی با ریاست محترم واحد جناب آقای دکتر همیشه کار ، رسما امورات پژوهشی را شروع نمودند.