برای نمایش بهتر وب سایت از ورژن جدید مرورگر فایرفاکس یا گوگل کروم استفاده نمایید.
همه ساله شماری از بیماران بستری در بیمارستان‌ها به علت عفونتهای بیمارستانی، جانشان را از دست می‌دهند. براساس گزارش سازمان جهانی بهداشت، شیوع عفونتهای بیمارستانی در کشورهای توسعه یافته 6 تا 11 درصد و در کشورهای درحال توسعه بیش از 25 درصد است. اگر چه آمار این عفونتها در کشورها متفاوت است، اما در هیچ کشوری صفر نیست همچنین بر اساس بررسی‌های انجام شده در کشور، ابتلا به عفونتهای بیمارستانی 10 تا 12 درصد برآورد شده است و این در حالی است که در 10 سال گذشته، نظام مراقبت عفونتهای بیمارستانی در تمامی بیمارستان‌ها برقرار شده و در حال حاضر کمیته‌های کنترل عفونت در همه بیمارستان‌های ایران فعال است. عفونتهای بیمارستانی یکی از معضلات بهداشتی کشورها است که نه فقط در ایران، بلکه در تمامی سیستم‌های بهداشتی، درمانی دیگرکشورها هم وجود دارد. این عفونتها متاسفانه در جهان رو به افزایش است و باعث افزایش مرگ و میر و همچنین مدت بستری بیماران در بیمارستان‌ها می‌شود. عفونتهای بیمارستانی باعث افزایش مدت بستری بیماران و هزینه‌های درمان می‌شود و بیماران برای درمان به دریافت آنتی بیوتیک‌های بیشتری نیازپیدا می‌کنند و این در حالی است که مصرف زیاد آنتی بیوتیک باعث به وجود آمدن عوارض بسیاری برای بیماران می‌شود. آگاهی دادن به مردم مهم‌ترین تقاضای ما از مردم، چه به عنوان بیمار و چه ملاقات کننده، این است که بهداشت بیمارستان‌ها را رعایت کنند، یکی از مهم‌ترین موارد آن هم این است که بیمار در محیط بیمارستان نباید در راهرو‌ها و اتاق دیگر بیماران، رفت و آمد داشته باشد. بعضی از ملاقات‌کنندگان روی تخت بیماران می‌نشینند و به تذکر پرستاران در مورد عواقب این کاراهمیتی نمی‌دهند، حال آن که در بسیاری از مواقع اگر بیمار آلودگی عفونی داشته باشد به راحتی از طریق نشستن ملاقات‌کننده بر روی تخت این بیمار، به او منتقل می‌شود. مورد بعدی که مهم‌ترین شاخص در زمینه پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی است، رعایت بهداشت دست است. بهداشت دست اولین گام درراه پیشگیری از عفونتهای بیمارستانی است و از این رو هم کارکنان بیمارستان‌ها و هم بیماران و همراهان آنان مجبور به شستن دست‌هایشان هستند. توصیه دیگراین که همراهان بیماران در صورتی که احتمال می‌دهند سرماخوردگی دارند و فکر می‌کنند حالشان مساعد نیست، به بیمارستان نرود، زیرا آلودگی را باخودشان به آنجا می‌برند و مشکلات بیشتری را برای بیماران بستری ایجاد می‌کنند. همه سعی ما این است که وقتی بیمار بستری می‌شود، خود و خانواده‌اش به عفونتهای بیمارستانی مبتلا نشوند. **بخش‌های حساس به عفونتها احتمال بروزعفونت‌های بیمارستانی معمولاً در تمامی بیمارستان‌های دنیا وجود دارد و بیمارستان‌های ایران هم از این امر مستثنی نیستند، اما بیمارستان‌های عفونی و سوانح و سوختگی در درجه اول خطر قرار دارند و احتمال بروز عفونتهای بیمارستانی در آنها به مراتب بیشتر از سایر بیمارستان‌هاست که البته رعایت اصول بهداشتی و نگهداری بیماران، می‌تواند تاحد زیادی مانع شیوع عفونتها شود. میکروب‌های عامل بروز عفونتهای بیمارستانی بیشتر در بخش‌های حساس از جمله آی.سی.یو، اِن.آی.سی.یو (کودکان بیمار)، سوختگی و بخش‌های بستری بیماری‌های پرخطر رشد می‌کنند از این رو کسانی که در این بخش‌ها بستری می‌شوند، بیشتر از سایر بخش‌ها در معرض ابتلا به عفونتهای بیمارستانی قرار دارند. بیمارانی هم که در بخش‌های عمومی بستری هستند، ممکن است به عفونتهای بیمارستانی مبتلا شوند و از این رو باید مراقبت‌های لازم در مورد آنها نیز صورت گیرد. عفونتهای بیمارستانی بسیار پرخطراست و می تواند هر بیماری را در محیط بیمارستانی مبتلا کند. به طور کلی،3 گروه از بیماران مستعد ابتلا به عفونتهای بیمارستانی هستند که عبارتند از گروهی که به دلیل شرایط حاد به بستری شدن در بخش‌‌مراقبت‌های ویژه نیاز دارند. گروه دیگر، بیماران با عوامل خطرساز هستند، مانند مبتلایان به ذات‌الریه، دیابت، مشکلات کلیوی، مغزی، فلج مغزی، سوختگی‌ها و نقص عضو. همچنین نوزادان وافراد مسن از جمله افرادی هستند که احتمال ابتلای شان به عفونتهای بیمارستانی زیاد است آخرین گروه هم بیمارانی هستند که بیش از حد معمول در بیمارستان‌ها بستری می‌شوند. راه‌های پیشگیری از ابتلا به عفونتهای بیمارستانی ـ زمان طولانی ملاقات با بیماران، آنان را خسته می‌کند و از اینرو بهتراست زمان آن 5 تا10دقیقه باشد. ـ برای پیشگیری ازانتقال عوامل عفونت‌زا به منزل، ازآوردن ملحفه، پتو و لباس برای بیمار و باز گردندان آنها به خانه اکیداً خودداری کنید و بیماران هم فقط از لباس مخصوص بیمارستان استفاده کنند. ـ رعایت اصول بهداشت فردی بویژه شستشوی درست دست‌ها قبل وبعد ازملاقات با بیماران،حتی المقدور الزامی است، چرا که یکی از راه‌های کنترل عفونتهای بیمارستانی محسوب می‌شود. در ضمن به هنگام ملاقات با بیماران،حتی المقدور باید از به کار بردن عطر،ادکلن ومواد آرایشی خودداری شود. ـ ملاقات کنندگان روی تخت بیماران ننشینند و کمترین تماس مستقیم با لوازم داخل اتاق آنان را داشته باشند. ـ زباله‌های غیرعفونی (بی خطر یا شبه خانگی ) مثل کاغذ،پسماندهای موادغذایی وقوطی‌های آب میوه وکمپوت باید داخل سطل‌های آبی با کیسه مشکی رنگ تخلیه شود وازریختن آنها درسطل‌های زردرنگ، خودداری به عمل آید. ـ قبل ازهرگونه تماس ودادن آب میوه وموادغذایی به بیماران، حتماً دست‌های خود را بشوئید. ـ در مورد ملاقات با بیماران عفونی ازقبیل مبتلایان به سل، وبا، سرخک و آبله مرغان اصرارنکنید و در شرایط اضطراری با اطلاع کارکنان بخش مربوطه، به پوشش‌های محافظتی مثل دستکش و ماسک مجهز شوید. ـ هنگام ترخیص بیمار، برای کنترل عفونتهای بیمارستانی ورود یک نفرهمراه به بخش کافی است.