من شهریار هاشم زاده سال 1343در روستایی بنام نوایی از توابع شهرستان خوی متولد شدم . پایه ابتدایی را تا چهارم ابتدایی در روستای نوایی بودم ، از پنجم ابتدایی تاسطح دیپلم در شهرستان خوی تحصیل نمودم .
این ایام مصادف با تعطیلی اوایل انقلاب بود . بعد از آن روزنامه ها برگزار شدن کنکورپزشکی را یک روز اعلام روز دیگر تکذیب می نمودند ، آن زمان در شریعتی جنوبی مرکزی بنام کاخ دانش بود و ما جهت کلاس کنکور به آنجا می رفتیم و من هر روز از دکه روزنامه فروشی جلوی آن که می گذشتیم جویای برگزاری کنکور می شدم بالاخره در 19 آبان ماه سال 1360 کنکور برگزارمی شد . چون در مراکز استانها برگزار می کردند ما به شهرستان ارومیه رفتیم  عموی بنده که از پزشکان آن دوره بودند و پارسال  در سن 86 سالگی مرحوم شدند همراه ایشان برادرم که هم اکنون جراح قلب هستند  و پسر عموم که در جراح عمومی شاغلند شب قبل کنکور در مهمان سرایی در ارومیه انتخاب رشته می نمودیم تعیین اولویت من پزشکی تبریز بود هرچه اصرار کردند دندان پزشکی انتخاب کنم زیر بار نرفتم گفتم خواستین خودتان بزنید .
هیچ وقت برف و سرمای آن روزفراموشم نمی شود مخصوصا که مرکز کنکوردر دخانیات بود بوی غلیظ توتون و سرما امتحان را از یاد می برد کفشهای خود را زیرمان گذاشته و از سرما می لرزیدیم .
نزدیکیهای عید و اسفند ماه ساعت یک شب بود فامیلهامان از تهران تماس گرفتند که هر سه قبول شدیم که من پزشکی عمومی را در تبریز گذراندم 
  و طی تحصیل نیز ازدانشجویان خوب بودیم و کارمان به آموزش جهت نمره نمی افتاد .هفت سال تحصیل ما مصادف با دوران جنگ تحمیلی بود .
بعد از اتمام دوره دانشجویی نوبت سربازی و طرح بود . که بنده دوران سربازی را به مدت 27 ماه در تبریز و طرح پزشکی عمومی را به مدت 28 ماه در خوی بودم . چون علاقه وافری به جراحی داشتم مجبور بودم حتما طرح را هم پاس کرده باشم ، در این میان بعضی رشته ها بودند که بدون طرح می شد ادامه تحصیل داد ، رشته جراحی ازاین امر مستثنا بود .
در اولین مرتبه از دانشگاه شهید بهشتی تهران قبول شدم ، از مصاحبه رتبه نیاوردم ، چون نمره کتبی بالا داشتم از دانشگاه شیراز بدون مصاحبه ما را خواستند من در آنجا ثبت نام کردم در این میان پدرم فوت نمودند و من بعد از یک هفته تحصیل آمدم و دیگر نرفتم .
در سال 73 از تبریز قبول شدم . و جزء نفرات برتر بودم چهار سال جراحی عمومی را در تبریزخواندم در دوره رزیدنتی هم همیشه جزء برترین ها بودم و بالای 80-70 درصد می زدم . 
 در سال 77 امتحان بورد  ، من رتبه دوم را داشتم و از طرف دکتر فرهادی لوح تقدیر گرفتیم . چون در امتحان از نفرات برجسته بودم بدون آزمون جذب هیات علمی شدیم حتی از تهران هم نامه هایی داشتم ،ولی بنده دانشگاه تبریز را انتخاب نمودم و در سال اول به عنوان تعهد خدمتی که داشتم بودم بعد از آن در امتحان فوق تخصص توراکس شرکت نموده نفر اول شناخته شدم . دو سال جراحی توراکس را هم در تهران گذراندم . در شهریور سال 80 فارغ التحصیل شدم . در طول تحصیلم مرا هیات علمی رسمی نموده بودند به تبریز برگشته و کارخودم را شروع کردم . معاونت دانشگاه وقت تبریزاز من خواستند دو بخش جراحی عمومی و جراحی توراکس را ساپورت کنم و از آن زمان به صورت دو ،سه موتوره کارکردیم .
در سال 81 ریاست بیمارستان امام خمینی را به من واگذار کردند و 40 ماه در این سمت مشغول بودم .
یعداز آن من از امریکا از دانشگاه جراحی  دبکی که بزرگترین و معروفترین مرکزآموزشی قلب وعروق و پیوند اعضا است پذیرش گرفته پنج ماه دوره پیوند ریه وکلیه وجراحی عروق و اندواسکولر را گذراندم و خیلی چیزها را یادگرفتم . به ایران برگشته و فعالیت خود را در بخشهای جراحی عمومی و توراکس از سر گرفتم . و تربیت همکاران توراکس از دانشگاه شهرهای شیراز ، اصفهان ، اهواز ارومیه و خود تبریز را داشتیم . علاوه بر این در آموزش رزیدنتهای جراحی عمومی که هر سال 8-6 نفر می باشند شرکت داریم . و غیر از اینها یک سری اعمال جراحی که قبلا در تبریز انجام نمی گرفت ، مثلا رزکسیون آناستاموز تراشه  و جراحی مدیاستنسکوپی ، توراکوسکوپی ، اعمال جراحی کانسرهای ناحیه گردن و مری که نیاز به رزکسیون کامل دارند ، جزء آورده های من به این مرکز می باشند .
یک بار نیز با نظر خواهی از رزیدنتها و دانشجویان از طرف دانشگاه استاد نمونه اعلام شده ام و لوح تقدیر دارم .
پژوهشگر نمونه جراحی عروق  به علت کسرت زیاد مقلاتم در این زمینه شناخته شده ام .
مدتی در خوی در دانشکده پرستاری تدریس نموده ام .
 از نظر درجه علمی فعلا در حد دانشیار بوده در شرف استاد شدن هستم .
مقالت زیادی به زبانهای فارسی واکثرا انگلیسی در جاهای معتبر چاپ شده دارم که روی بیماران و حیوانات کار شده اکثرا به صورت پایان نامه دانشجویی هستند . طرحهای تحقیقاتی زیادی داریم که به کمک و یاری معاونت پژوهشی دانشگاه در دست اقدام می باشند . مقالات زیادی که در کنگرهای بین الملی  در حد رائه قبول شده اند داشتم .
و انتظار می رود پژوهشهای همکاران هم بیشتر روی بیمارانی باشد که در این منطقه از شیوع بیشتری برخوردار می باشد .کانسر مری ، معده و دستگاه گوارش در درجه بعدی تروما الان گریبان گیر افراد در سنین جوانی میباشد و خسارات زیاد جانی و مالی را به دنبال دارد . مساله بعدی اترواسکلروز و عروق در گیر است که روبه فزونی گذاشته. فوکوس همکاران در این موارد راه کاری برای بیماران این منطقه خواهد بود  .
هم اکنون به عنوان معاون پژوهشی قسمت جراحی و رئیس بخش جراحی 2 بوده در بخش توراکس نیز کار می کنم . بیشتر روی بیماران کانسری و اعمال جراحی عروق و توراکس کار می شود .

 سوال : آیا از کشورهای خارج جهت موقعیت کاری تا به حال به شما پیشنهادی شده است ؟

موقعی که من آنجا بودم پیشنهادات زیادی شد ولی من بیشتر علاقه داشتم معلومات خودم را در ایران پیاده کنم قبول نکردم .

 چه پیشنهاد یا انتقادی در مورد جامعه پرستاری جهت پیشرفت و بهبود دارید ؟

البته رشته های پزشکی زنجیروار می باشد  و نرسها نیز از حلقه های این زنجیرند. اگر بهترین عمل را بکنی ولی مراقبت آن کامل نباشد کار خواهد لنگید ، همانطور که قبل از سال 74 ما بخش مراقبت ویژه نداشتیم بیشتر کیس عمل های بد حال کانسر ، پریتونیت و ... در بخش ها به دلیل کسرت بیماران ، مراقبت کامل نمی شدند و می مردند ما الان با اعتماد و پشتکاری نرسینگ در ICU که به کمک دکتر پورزند به افتتاح آن از آن زمان نائل آمده ایم به راحتی بیماران را به آنها می سپاریم . و اکثرا نتیجه می گیریم . انتظار داریم از وضعیت ph   ، یا وضعیت متابولیکی بیماران زیر ونتیلاتور و یا آب و الکترولیت آنها در جریان باشند .که اثر بیماران با موارد فوق متضرر می شوند .

انصافا نرسهایی که از این مرکز در مراکز دیگر جذب می شوند چه کادر بخش ها  چه کادر اتاق عمل جزء موفقترین ها هستند به علت اینکه در این مرکز با انواع دستگاه ها و کیس ها کار کرده اند .و در حضور رزیدنتها و اتند ها آموزش می بینند .

 در آخر من می دانم هدایت نشریه مشکل است امیدوارم ادامه داشته باشد در این مورد شما باید یا مجتهد باشید یا مقلد که اولی امکان ندارد از نشریات معتبر دنیا استفاده کرده و مقالات علمی اساتید پزشکی و پرستاری را هم چاپ کنید از نظرات مقامات و مسئولین بیمارستان استفاده کنید.